دوش دیدم هنـــــگام سحــــــر صـــورت یار

رفتم از هــــــــوش و روح از من شـــد فرار

گفتم ای جان جهان هستم از دست تودر ناله

گفت مثل تو هر طرفی هست مرا کشـته هزار

گفتم جان خود میسوزم ومی سازم به خویش

گفت نیستی عاشق گر نداری صبـــــر و قـرار

گفتم از درد و غم ام نیک شـــــوی ؟ گفـتا نی

گفتم آخر به وصلت می رســــم ؟ گفتا دشـوار

گفتم از رنج و غم عشـــق تا کی نالم ؟ جانان

گفت باش تا دل ز محبت شـــــــود بیــــــــزار

گفتم ای جان و دلم زود مرا ســـــــوز و گداز

بکشم زود از این بیــــــش مرا رنجـــــه مدار

کرد با من روی و گفت این قدر بیــهوده مگو

کی گــــــــذارم تا جهانت نکنم تــــــــیره و تار

هیــــــچ عاشق  از عشق شــــــــــکایت نکند

برو از پیــــــــش من و کار به من باز گــــذار

گفت اگر ســـــوزم و اگر سازم خــــــــود دانم

در ره عشــق و محبت ترا با خویــش چه کار

حاصل عشـــق نرانی که افـــــــــروخـتن است

اشک ریـــزان و گریان ، از عشق گله مــــدار

گر چه حمید چو بلبل ز عشقش شـکایت نکند

تو بکن سجده بر این عشق از او غصه مـدار

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: